Śniegami pokrytej całej,
Mieszka królowa zimna,
W drewnianej chatce małej.
Gdyś jest podróżnym strudzonym,
Odpocząć gdzieś w cieple pragniesz,
Nie podchodź do tamtej chatki,
W królowej sidła tam wpadniesz.
Zimna Pani Cię zauroczy,
Zakochasz się w niej cały.
Zechce od Ciebie dowodu,
Ty oddasz jej świat swój mały.
Wtem ona podejdzie do Ciebie,
Zbliży swe usta do Twych,
Poczujesz lodowy jej oddech,
Opadniesz ze swoich sił.
Będziesz wtedy stracony,
Rozpaczy Twej czas nastanie,
Nigdy nie wrócisz w swe strony,
Na zawsze w tej chatce zostaniesz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz