Odpowiedz

Siostra:

Mamusiu powiedz proszę, gdzie poszedł mój brat?
Czemu spakował plecak? Czemu całusa mi dał?

Czemu był taki smutny, kiedy wychodził za drzwi?

Powiedz czemu zapłakał, kiedy pomachał mi…

Co Ci się stało Mamusiu, że ronisz łzy?

Czemu twarz chowasz w ręce? Proszę odpowiedz mi…

Czy mój braciszek wróci? Czemu on poszedł sam?

Proszę powiedz cokolwiek, bo nie wiem czy płakać mam…

Brat w liście do matki:

Nie płacz matulu, że nie ma mnie w domu

Nie płacz, że znoszę niedole

Musiałem iść walczyć, bo nie było komu,

Za naszą ojczyznę, za Polskę.

Nie wiem mamusiu, gdzie mnie los poniesie,

Być może niebawem zginę

Lecz teraz siedzę w Naszym Polskim lesie

Me serce wciąż jeszcze bije.

Nie płacz mamusiu proszę, gdy padnę na ziemię

Gdy ona krew moją wchłonie

Jestem przecież polakiem, Polski naszej nasieniem

Na ziemi tej, me ciało zrodzone

Nie płacz raz jeszcze proszę,

Nie płacz za swoim synem

Wiedz proszę, że Ciebie kochałem

Ale i kraj nasz. Za niego walczyłem

A jeśli Bóg kiedyś da

To odwiedź moją mogiłę,

Ale proszę o jedno…

Zrób to dopiero jak zginę.

Matka do córki:

Twój brat, córeczko spogląda już na nas z nieba,

Teraz naszej modlitwy, naszej pamięci mu trzeba

Poległ on z bronią w walce, za Naszą ojczyznę,

A w naszych stęsknionych sercach, pozostawił bliznę.

Kochał nas bardzo, myślą zawsze był z nami,

Modlił się za nas do Boga, biegnąc między kulami.

Lecz któraś kula sięgnęła, przeszła przez jego serce,

Brat upał na Polską ziemię, oddał swe życie, w jej ręce.

Lecz nie roń łez moja droga, mimo, że strata boli

Bo brat Twój walczył za przyszłość, za Polskę w niedoli.

Zostanie on bohaterem, bez imienia, w zbiorowej mogile,

Bo dla poległych żołnierzy, świat zrobi tylko tyle…

Zapal więc kiedyś świeczkę, przy jego grobie,

Niech wie, że jego osoba bliska była Tobie.

Odmów mu w ciszy „Zdrowaś Maryja”

Niech tam wśród aniołów grona, szczęście mu sprzyja…