Synu…

Stojąc przy pomniku

Duma mnie rozpiera

Ale i smutek ogarnia

Żal serce rozdziera

Bo mój jedyny syn

Syn, tak upragniony

Leży gdzieś, pod warstwą ziemi

Martwy, kulą wroga zraniony

Czy Twoja ofiara była potrzebna ?

Czy musiałeś odejść z tego świata ?

Przez złej wojny czar

Gdzie brat zabija brata ?

Nie wiesz, jak mi żyć ciężko

Jak w sercu krwawi po stracie rana

To syn powinien chować ojca

A teraz… Ról zmiana…

…Tak, jestem dumny

Że oddałeś życie za kraj

Ale nie wiesz, bo i skąd

Jak mi tu Ciebie brak…

Chciałbym byś był tu przy mnie,

Byś zapalił świeczkę na mojej mogile

Stało się inaczej, teraz ja za tobą płaczę,

Przed Twoim grobem się chylę.

Bo co mi zostało ?

Tylko wspomnienia

Prócz Ciebie nie miałem nikogo

Zabrała mi Ciebie ziemia…